Teknoloji'nin gelişimiyle beraber insanımızın da sinemaya olan talebi arttı. Artık televizyon ve deyim yerindeyse dizi kültürünü, iki saatten uzun süren diziler yüzünden köreltti. İnsanlar artık daha az vakit harcayıp daha çok şey beklemekte izlediklerinden. Hayatımızda boşa harcanacak bir dakikamız bile yokken nasıl olurda her hafta uzun bakışmaların olduğu ve ticari kar amacı yüzünden 2 saati doldurmaya çalışan yapımcılar ve sonucunda ortaya çok emek verilmeden sunulmuş diziler. Beyaz perde öyle mi? Her zaman sinemanın büyülü olduğunu savunmuşumdur. Sinemaya ilk gittiğimde on yaşındaydım ve o kocaman perdeye bakıp şimdi ne olacak diye düşünüyordum. O koskoca ekranda beliren görüntüyle beraber gözlerimi kocaman açtım. Sinema genellikle tek seferlik bir iştir. Senaristin kalemi, oyuncular, set ekibi bir haftalık çalışmanın sonucunu size sunmuyor. Türkiye şartları her ne kadar bu konuda zorlasa da aylarca uğraşıldıktan sonra sonucu görüyoruz. Bir yeşil çam sineması hala diğimizde Adile Naşit, Kemal Sunal, Halit Akça tepe bizi eskilere götürmüyor mu? O zamanları yaşıyoruz onlarla. Bugün film izlemenin birçok alternatifi var televizyon, internet vs. Ama her seferinde aynı duyguyu hissetmiyor musunuz? Hababam sınıfını belki yirmi defa izlemişimdir ama aynı esprilere hala gülebiliyorum. İşte sinemada bunu başarabilmek muhteşemdir. Yıllar geçmiş olsa da insanlarda bu etkiyi yaratabilmek hele ki zamanınızdan elli yıl sonrasında. İşte bazıları beyaz perdenin büyüsünü çözmüş bizde o muhteşem üstatları zevkle izliyoruz.